سلام
پسر مجردی هستم که بعد از مدت زیادی اعتیاد به خ.ا ،حدود سه سال میشه که این گناه رو کنار گذاشتم. موارد زیر رو بهتون توصیه میکنم:
۱- هرگز به روی شکم نخوابید، ۲- از مصرف غذاهای محرک و گرمیجات بپرهیزید، ۳- ورزش، ۴-.
تقریبا این قضیه و این توصیه ها تبدیل به کلیشه شده که میتونید توی هر جایی و از هر کسی بشنوید یا توی هزاران سایت یا کانال مختلف بخونید، البته این نکات هم مفید هستن اما اگه واقعا چاره ی کار بودن که الان این مشکل توی جامعه ریشه کن شده بود.
اما راه حل چیه؟، بارها و بارها شکست خوردم تا این که تونستم به موفقیت برسم، کمی ازتون وقت میگیره اما لطفا تا آخر بخونید.
نکته: ادامه این مطلب در صورتی میتونه به شما کمک کنه که پشیمون باشید و به اشتباه بودن این کار باور داشته باشید.
در ادامه عوامل مهمی که باعث موفقیت من بودند رو توضیح میدم:
دینداری:
خب واقعیتش اینه که متوجه شدم هیچ عامل دیگه ای وجود نداره که بخواد انگیزه کافی برای ترک خ.ا ایجاد کنه، شما نمیتونید این گناه رو با دلایلی مثل زشتی این کار در عرف جامعه، عوارض جسمانی و روانی، احساس گناه، ترس از ازدواج یا . ترک کنید، اشتباه نکنید این دلایل وجود داره اما به عنوان انگیزه های مکمل نه انگیزه اصلی.
اما دین چیه؟
دین مجموعه ای از احکام و اعتقادات است، که البته ما کمتر به دنبال شناخت اعتقادات و جهان بینی میریم و اکثرا دین رو در حد احکام فقهی اجرا میکنیم، خب اعتقادات انگیزه ی اجرای احکام هستند وقتی شما شناخت و انگیزه ای برای رسیدن به هدف نداشته باشید قطعا برای اون تلاش هم نمیکنید درسته؟
اصلا چرا نباید گناه کرد چه اشکالی داره؟، اصلا مگه هدف از زندگی چیزی به جز لذت بردنه؟
بهتون پیشنهاد میکنم با خوندن کتاب های اعتقادی و فلسفی مثل کتاب هدف زندگی نوشته ی شهید مطهری که اتفاقا خیلی برای من تاثیر گذار بود و عمل کردن به احکام به صورت تدریجی و پله به پله ( نه یکدفعه ای!) خودتون رو به خدا نزدیک تر کنید و این قدم ،ترک رو برای شما آسون تر خواهد کرد.
ایجاد حس تنفر از گناه:
خیلی از ماها واقعا این کار رو دوست داریم یا حداقل بدمون نمیاد ازش! شاید الان احساس کنیم که نه اصلا علاقه ای به خ.ا نداریم اما اون لحظه ای که داشتی این کار رو میکردی و لحظه ای که با میل خودت تصمیم گرفتی توبه ات رو بشکنی آیا واقعا علاقه ای بهش نداشتی؟، یعنی با اراده و میل خودت دنبالش نبودی؟، یا مجبورت کرده بودن که حتما گناه کنی؟
معمولا خودیی با دیدن این فیلم های پ همراهه، اما باید بدونی که اعتیاد به پ خودش یه اعتیاد خطرناک تره و ممکن نیست که با وجود دیدن این فیلم ها بتونی خ.ا رو ترک کنی ،بر فرض محال که موفق شدی خب الان تو هنوز هم یه معتاد هستی، یه معتاد به فیلم های پ. پس باید کاری کنی تا هر دو اعتیاد رو با هم ترک کنی.
تا وقتی که از کاری بدت نیاد به راحتی نمیتونی کنار بذاریش، حالا برای ایجاد نفرت از این گناه چیکار باید کرد؟
روبروی آینه بایستی و هی به خودت تلقین کنی؟، نه خیر! باید مطالعه کنی و اطلاعاتت رو بالا ببری.
کافیه که تاریخچه انقلاب جنسی در جهان و و اهداف و ماهیت پلید صنعت پ، و مشکلاتی که این صعنت توی جوامع گسترش داد مثل همجنسگرایی، ، قتل ، طلاق ، سقط جنین و . ، آثار مخرب خ.ا بر روی روان انسان، مشکلات ناشی از دیدن فیلم های پ بعد از ازدواج و . رو بدونی، اتفاقا در سال های اخیر مستند های خوبی در این باره ساخته شده که توصیه میکنم حتما ببینید. مثل انقلاب جنسی(به کارگردانی حسین شمقدری)
باور به توانایی خود:
خب باید بدونی که ترک این کار اون قدر ها هم سخت نیست تا وقتی که فکر میکنی ترک این کار غیر ممکنه نمیتونی ترکش کنی، اگه با خودت میگی که همه دارن این کار رو میکنن پس مشکلی نداره ( همون جمله معروف کینزی که گفت: "گناه همه، گناه هیچکس نیست") اینو بدون تو با همه فرق داری، اون آدم ها نخواستن که این کار رو کنار بذارن اما تو میخوای و "خواستن توانستن است".
آیا ممکنه دست تو خود به خود این کار رو انجام بده؟ یا ممکنه خود به خود وارد سایت های پ بشی؟ پس تا وقتی که خودت نخوای هیچ وسوسه ای نمیتونه دست تو رو حتی یک سانتی متر جا به جا کنه.
پس وقتی وسوسه شدی کافیه یه لبخند بزنی و دستت رو ثابت روی پاهات بذاری و بهشون نگاه کنی ،اون موقع هست که میبینی تو خیلی قوی تر از اون وسوسه هستی و بدون اراده تو هیچ اتفاق بدی نمی افته.
اصلاح طرز فکر:
وقتی به نیاز جنسی میرسیم معمولا چند تا راه برای رفع اون به ذهن مون میرسه که حتما باید وارد یکی از اون ها بشیم.
ازدواج، رابطه نامشروع و خ.ا ، با خودمون میگیم خب فعلا که توانایی ازدواج ندارم پس طبیعیه که برای رفع نیازم خ.ا داشته باشم، و مشکل دقیقا همین جاست که خ.ا رو هم به صورت یک راه در نظر میگیریم!!!
در صورتی که وقتی راه بسته است و جلوی ما بن بسته نباید این طور فکر کنیم، واقعیت اینه که در حال حاضر راهی برای رفع نیاز جنسی من وجود نداره، باید این رو قبول کنیم.
مثل کسی که توی بیابون گرسنه است ولی هیچ غذایی در اختیار نداره، آیا اون فرد باز هم چیزی برای رفع گشنگی داره؟ مسلما نه!
باور کنید هیچ کسی از نداشتن رابطه جنسی نمرده، یا حداقل تا الان گزارشی از این مورد منتشر نشده! پس اون قدر هم که فکر میکنید سخت نیست بلکه این طرز فکر شماست که باعث میشه ترک خ.ا رو برای خودتون به یه غول بی شاخ و دم تبدیل کنید و به خودتون تلقین کنید که هرگز از پسش بر نمی آیید.
جایگزین کردن یا اضافه کردن چند کار لذت بخش:
خب واقعیت اینه که باید سختی و رنج با آسانی و لذت در تعادل باشند پس وقتی یک کار که برای شما لذت بخش بوده رو از زندگی تون حذف میکنید باید یا لذت و تفریح دیگه ای جایگزینش کنید یا این که از سختی ها و مسئولیت هایی که دارید چیزی رو کم کنید (که معمولا مورد دوم توصیه نمیشه) ، در غیر این صورت دچار افسردگی یا ناراحتی خواهید شد و به راحتی در ادامه مسیر شکست میخورید.
برای این کار باید به خود شناسی برسید علایق تون رو روی کاغذ بنویسید و اون هارو اولویت بندی کنید و با توجه به شرایط اون هارو به زندگی تون اضافه کنید. حواستون باشه حق ندارید به خ.ا به عنوان یک تفریح نگاه کنید.
تقویت ارتباطات اجتماعی:
خیلی اوقات خ.ا مثل مواد مخدر به عنوان یه مسکن قوی برای تسکین دردها و مشکلات استفاده میشه و هدف از انجامش تنها فرار از احساساتی مثل غم و ناراحتی یا تنها بودن یا مورد توجه دیگران نبودن و احساس تنهایی و . هست، در این موارد داشتن روابط محکم و عمیق با خانواده و داشتن دوستان صمیمی در هر محیطی، باعث میشه دیگه نیازی به خ.ا نداشته باشید.
عزم جدی بر ترک خ.ا:
صدای ذهنی: خب حالا که این پست رو خوندم اگه ترک خودیی به درسم لطمه ای وارد نکنه حاضرم ترکش کنم، یا اگه هیچ سختی نداشته باشه یا.، خلاصه بگم که با این نوع تصمیم گیری انگار که شما اصلا تصمیمی نگرفتید، اگر تصمیم به ترک گرفتید پس باید ترک کردن این کار در اولویت باشه.
مقایسه کردن خود پس از ترک با افرادی که خ.ا میکنن:
صدای ذهنی: خب دوست من این کار رو میکنه ولی من نه، اما دیگران که نمیدونن و اون میتونه راحت کار اشتباهش رو انکار کنه، در ثانی وقتی همه این کار رو میکنن پس یه چیز طبیعیه و مشکلی نداره و اگه من خ.ا رو ترک کنم هم کار با ارزشی انجام ندادم، تازه این که تقصیر من نیست مشکل از شرایط جامعه است که ازدواج سخت شده به علاوه پدر و مادرم هم اصلا به فکر من نیستند.
پاسخ: یادتون باشه تاثیرات و تخریب روانی این کار با مخفی کردنش تغییری نمیکنه و همچنان ادامه داره ، به علاوه صرف نظر دیگران نمیتونه ملاک مناسبی برای سنجش خوب بودن یا بد بودن کاری باشه ،این رو هم بدونید که در روز قیامت هیچ گناهی فقط به خاطر این که همه اون رو انجام میدادن بخشیده نمیشه، اون روز حتی پدر و مادر هم از فرزندشون فرار میکنن چه برسه به جامعه که انتظار دارید در قبال شما مسئول باشه، پس ضرر اصلی گناه شما فقط و فقط به خودتون برمیگرده.
«فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ * یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ * وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ * وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ * لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ» (سوره عبس، ۳۳تا۳۷)
پس هنگامى که صیحه گوش خراش (نفخه دوم صور) در رسد * روزى که آدمى از برادرش مىگریزد * و از مادر و پدرش * و از همسر و پسرانش * براى هر انسانى در آن روز حال و کارى خواهد بود که او را به خود مشغول دارد.
دفع شهوت حین انجام گناه:
گرفتن یک دوش آب سرد یا خوردن سرکه، ماست یا سردی ها برای کاهش دفعی میل جنسی ،سپس تامل در این که چه اشتباهی کردید که تا این حد به گناه نزدیک شدید (یا حتی مرتکبش شدید) و الان باید چه چیزی رو باید اصلاح کنید.
در نهایت با رعایت این نکات تونستم خودم رو نجات بدم ،در ضمن الان با خوردن غذاهای محرک و گرم مشکلی ندارم و هیچ وقت هم کش به دستم نبستم! (
زندگی برتر)
درباره این سایت