سلام
سوالی مدتی هست که ذهن منو به خود‌ش مشغول کرده و هیچ جوابی براش پیدا نکردم. حتی از سایت های مذهبی و روانشناسی هم سوال کردم، ولی هیچ کسی جوابی براش نداشت. سوالم اینه که چی میشه که بعد از یه مدت عشق کمرنگ و کمرنگ تر میشه و بعد از بین میره؟
از خودم بهتون بگم که عاشق یه دختری بودم و قرار ازدواج گذاشته بودیم و واقعا دوستش داشتم. بعد از یه مدتی رابطه مون بهم خورد یه چند ماهی سر این قضیه افسرده بودم ولی بعد از چند وقت این عشق کمرنگ شد و بعد هم از بین رفت. جوری که خودمم تعجب میکنم چطور به این زودی فراموش کردم کسی رو که واقعا عاشقش بودم.
حالا این داستان رو من در زندگی خیلی از متاهلین هم میبینم، متاهلینی رو در اطرافم میبینم که واقعا یه روزی خیلی عاشق هم بودن و حتی چند سال قبل ازدواج هم با هم دوست بودن ولی بعد از ازدواج اون عشق آتشین فروکش کرده و حتی الان خیلی هاش به تنفر رسیده. متاهلینی که تعریف شون از عشق فرق کرده و میگن که کاش مجرد میموندیم. حالا سوال اینجاست که چی میشه عشق بعد از یه مدت کمرنگ میشه.
ماهایی که ازدواج میکنیم واقعا چقدر میتونه ازدواج هامون دوام داشته باشه؟، اصلا چقدر میتونیم عاشق بمونیم و چه تضمینی هست که بعد از ازدواج عاشق زن دیگه ای نشیم؟
یه زمانی یه جمله ای خوندم از یه بزرگی که میگفت:
حتی عمیق ترین عشق ها هم حقیقتی ناپایدارند. اون روز به این جمله خندیدم ولی الان دقیقا به این نتیجه رسیدم. هم در خودم و هم در خیلی از افراد دور و برم مخصوصا متاهلین (زندگی برتر)
درباره این سایت